“Fare öğrenir, insan öğrenmez.” Fare, bir labirentte peynirin yerini bir kere bulunca sonraki seferler yanlış yollara girmez. Artık yolu öğrenmiştir. Ama insan hayatta aynı hataları tekrar tekrar yapmaya, aynı şeyi defalarca öğrenmeye devam eder. 2022 yılı da benim açımdan tekrar öğrenme yılıydı ama bu kez çok daha fazla farkındalıkla pekiştirerek…
Bir insanın hayattaki en önemli servetinin ailesi, sevdikleri ve dostları olduğunu bu yıl tekrar öğrendim.
Takdirin bir insanın ruhuna temas etmek olduğunu ama ruha en büyük temasın da insanın kendisini takdir etmesi olduğunu bu yıl da öğrendim. Kendime baktığım aynanın buğulu olduğunu bile bu yıl tekrar öğrendim.
Mutluluğun, bir şeye ulaşıldığında bulunan bir şey değil, o şeye ulaşmak için çıkılan yolculuğun kendisi olduğunu yine öğrendim.
En büyük mutluluğun, başka insanların yaşamlarına olumlu dokunuşlar yapmak olduğunu yine öğrendim. Dahası, küçük bir dokunuşun bir insanın yaşamını nasıl değiştirebildiğini en çok da bu yıl öğrendim.
Dünyada bulunma nedenimin kalpler biriktirmek olduğunu ve hayatımda ne çok pırlanta gibi insan olduğunu bu yıl da defalarca gördüm, hissettim, yaşadım.
İyi insanların sayısının ne kadar çok olduğunu daha önce hiç bu kadar fark etmemiştim. Bak bu yeniydi.
İletişimin büyülü bir şey olduğunu yeniden öğrendim.
İletişimin en önemli kuralının değer görme, değer verme dengesi olduğunu bu kez gerçekten öğrendim. İnsanları yaşamımda konumlandırırken duygusal + mantıksal + sezgisel olarak yaklaşmam gerektiği konusunda bu yıl yine aydınlanmalar yaşadım. Seneye bunu tekrar öğrenmemekte kararlıyım (umarım).
Charles H. Green’in Güvenilirlik Denkleminin liderliğin sırrı olduğunu bu yıl yine öğrendim:
Değişimin ancak içeriden açılan bir kapısı olduğunu öğrendim.
Yeteri kadar gayretin, her şeyi mümkün kıldığını defalarca gördüm, yaşadım, yaşattım, bizzat tecrübe ettim. Bu konuda artık hiç şüphem kalmadı.
Aynı şeyleri yaparsam, aynı sonuçları almaya devam edeceğimi tekrar öğrendim. Eğer hayatımda bir şeyleri değiştirmek istiyorsam, kollarımı sıvayıp işe koyulmam gerektiğini de öyle.
Başarının kimsenin size veremeyeceği, sizin gidip almanız gereken bir şey olduğunu, tanımının da ancak sizin kendiniz tarafından yapılan bir şey olduğunu öğrendim.
Ne istediğini bilene dünyanın bile kenara çekilip yol verdiğini tekrar öğrendim.
Umudun çölün ortasında, bir vaha olduğunu öğrendim.
Bir şeyi gerçekten çok istemenin güçlü bir kehanette bulunmak gibi olduğunu ve bir kehanetin gerçekleşmesinin de onlarca yolu olduğunu yine öğrendim.
Ama bir insanın gerçek değerini belirleyen şeyin yaptıklarının değil, gerçekte olduğu şey olduğunu da yeniden öğrendim.
Her birimizin grinin ara tonlarında olduğumuzu ve insanlarda gördüklerimizin bizim aynamızın renginden ve yansımasından kaynaklı olduğunu bu yıl yine öğrendim.
Hayatta en büyük rakibimin kendi düşünce sistemim olduğunu yeniden öğrendim.
Karşılaştığım zorlukların aslında kendi dar alanımdan çıkmak için bir fırsat bileti olduğunu öğrendim.
Ümitsizliğe kapılmak için her zaman çok erken olduğunu öğrendim.
Veee… LİGEP’in neden olağanüstü bir yer olduğunu 2022’nin her bir dakikasında tekrar tekrar öğrendim.
